بررسی تطبیقی کیفیت زندگی در شهرهای گردشگری و غیرگردشگری (مطالعه‌ی موردی: شاندیز و چناران)

کیفیت زندگی شهری یکی از مهم­ترین حوزه­های مطالعات شهری در کشورهای مختلف است. این مهم دلیل اهمیت روزافزون مطالعات کیفیت زندگی در پایش سیاست­های عمومی و نقش آن به­عنوان ابزاری کارآمد در مدیریت و برنامه­ریزی شهری است. هدف تحقیق حاضر کاربردی و بر پایه‌ی روش توصیفی- تحلیلی استوار است. جامعه­ی آماری، کلیه‌ی سرپرستان خانوارهای ساکن در شهر­های شاندیز و چناران بوده که حجم نمونه‌ی آماری با استفاده از فرمول کوکران 290 نفر (شهر توریستی شاندیز 140 نفر و شهر غیر­توریستی چناران 150 نفر) تعیین و برای انتخاب نمونه­های آماری از روش     نمونه­گیری تصادفی ساده[1] استفاده شده است که اطلاعات میدانی توسط پرسش‌نامه استاندارد جمع‌آوری گردید. نتایج یافته­ها با استفاده از آزمون آماری من­ویتنی نشان می­دهد که از نظر برخی مؤلفه­ها همانند؛ کیفیت محیط مسکونی، کیفیت سلامت و کیفیت اوقات فراغت؛ شهر توریستی شاندیز نسبت به شهر غیرتوریستی چناران در وضعیت مناسب­تری قرار دارد. نتایج آزمون آماری فریدمن بیانگر آن است که؛ سطوح مؤلفه­های کیفیت زندگی در هر یک از این دو شهر با همدیگر تفاوت معنادار در سطح 99درصد دارند و با توجه به مقدار میانگین رتبه­ای هریک از مؤلفه­های کیفیت زندگی در دو شهر مورد مطالعه، مؤلفه­ی «کیفیت محیط مسکونی» بالاترین رتبه و مؤلفه‌ی کیفیت مشارکت اجتماعی      پائین­ترین رتبه را به خود اختصاص داده­اند و مؤلفه­های کیفیت سلامت، درآمد، اشتغال و کیفیت اوقات فراغت در شهر توریستی شاندیز به ترتیب رتبه­های 2، 3 و 4 را بدست ­آورده­اند. [1] Simple Random Sampling Method